เทคโนโลยีการหมัก
(Fermentation
Technology) เป็นเทคโนโลยีทางชีวภาพ
ที่เก่าแก่ที่สุดในประวัติศาสตร์ เพราะเป็นการหมักเพื่ออาหารและการเพาะปลูกของมนุษย์
เมื่อก่อนก็ไม่มีหลักการหรือทฤษฎีที่ตีแผ่อย่างเช่นทุกวันนี้
แต่เมื่อมีระบบการจัดการศึกษาจึงได้นำหลักการเหล่านี้มาเป็นทฤษฎีหนึ่งที่เรียกว่า เทคโนโลยีทางชีวภาพ
พันธุวิศวกรรม คือ ส่วนหนึ่งของเทคโนโลยีชีวภาพ |
การค้นพบโครงสร้างของสารพันธุกรรม
หรือ DNA โดยเจมส์
วัตสัน และฟรานซิส คริก ในปี พ.ศ. 2496 ต่อมาได้มีการค้นพบสารบางชนิดที่เรียกว่า
เอนไซม์ตัดจำเพาะ ในแบคทีเรีย โดยเวอร์เนอร์ อาร์เบอร์ ในช่วงปี พ.ศ. 2500-2510
และในปี พ.ศ. 2516 เอนไซม์ตัดจำเพาะนี้ถูกนำไปทดลองใช้ในการทดลองตัดยีนจากแบคทีเรียเซลล์หนึ่ง
แล้วนำไปใส่ให้แบคทีเรียอีกเซลล์หนึ่งเป็นผลสำเร็จ โดยแสตนลีย์ โคเฮน
และเฮอร์เบิร์ด โบเยอร์ ต่อมาในปี พ.ศ. 2520
มีการนำยีนจากสิ่งมีชีวิตอื่น (ที่ไม่ใช่ของแบคทีเรีย)
ไปใส่ในแบคทีเรียเป็นผลสำเร็จ ซึ่งนำไปสู่การศึกษาค้นคว้าด้านนี้อย่างกว้างขวางจนถึงปัจจุบัน
ที่สำคัญมีการตัดต่อยีนของมนุษย์ที่ควบคุมการสร้างฮอร์โมนใส่ลงในเซลล์
แบคทีเรียที่ชื่อ E. coli ซึ่งทำให้แบคทีเรียสร้างฮอร์โมนของมนุษย์ออกมาได้เป็นผลสำเร็จ
จากสิ่งที่ค้นพบเหล่านี้ทำให้เกิด เทคโนโลยีชีวภาพสมัยใหม่
คือ เทคโนโลยีรีคอมบิแนนท์ดีเอ็นเอ (DNA Recombinant Technology) หรือ พันธุวิศวกรรม ( Genetic
engineering ) นั่นเอง
นี้ก็คือการริเริ่มของเทคโนโลยีทางชีวภาพ ด้านการปรับปรุงสายพันธุ์
หรือการทำ พันธุวิศวกรรม นั่นเอง